§ 1. Przewoźnik odpowiada za szkodę wynikłą z utraty lub uszkodzenia ładunku w czasie od przyjęcia go do przewozu aż do wydania go odbiorcy.
§ 2. Przewoźnik jest wolny od odpowiedzialności, jeżeli szkoda nastąpiła wskutek:
1) działania lub zaniechania kapitana, innych członków załogi, pilota lub osób zatrudnionych przez przewoźnika w zakresie nawigacji lub administracji statku;
2) pożaru, o ile nie wynikł z działania lub winy własnej przewoźnika;
3) niebezpieczeństw lub wypadków na morzu lub na wodach żeglownych;
4) siły wyższej;
5) działań wojennych, działań wrogich dobru i porządkowi publicznemu, rozruchów lub zaburzeń wewnętrznych;
6) aktu lub przymusu ze strony władzy albo zajęcia sądowego;
7) ograniczeń wynikłych z kwarantanny;
8) strajku, lokautu lub innej okoliczności wstrzymującej lub ograniczającej pracę całkowicie lub częściowo;
9) ratowania lub usiłowania ratowania życia lub mienia na morzu;
10) wady ukrytej, naturalnej właściwości lub wadliwości ładunku powodujących w nim ubytek objętości lub wagi albo inną stratę;
11) niedostateczności opakowania;
12) niedostateczności lub niedokładności znaków ładunku;
13) wad ukrytych niedających się zauważyć pomimo zachowania należytej staranności;
14) działania lub zaniechania frachtującego, załadowcy lub odbiorcy albo ich agenta lub innego ich przedstawiciela;
15) jakiejkolwiek innej przyczyny wynikłej bez winy przewoźnika, jego agentów i osób zatrudnionych przez przewoźnika.