1. Zwalnia się z obowiązku, o którym mowa w art. 21 ust. 3f oraz art. 11 ust. 4 pkt 2, odpowiednio za poszczególne okresy rozliczeniowe lub rok podatkowy, w których spełnione zostały łącznie następujące warunki:
1) w danym roku podatkowym obowiązywał stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19;
2) uzyskane przez podatnika odpowiednio w danym okresie rozliczeniowym lub roku podatkowym przychody z działalności gospodarczej są niższe o co najmniej 50 % w stosunku do analogicznego okresu poprzedniego roku podatkowego, a w przypadku podatnika, który rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej w roku poprzedzającym rok podatkowy – w stosunku do uzyskanych w tym roku średnich przychodów z działalności gospodarczej;
3) podatnik poniósł odpowiednio w danym okresie rozliczeniowym lub roku podatkowym negatywne konsekwencje ekonomiczne z powodu COVID-19.
2. Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do podatników, którzy:
1) w okresie od 2019 r. do końca roku poprzedzającego rok podatkowy stosowali formę opodatkowania, w przypadku której nie ustala się przychodów;
2) rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w ostatnim kwartale roku poprzedzającego rok podatkowy i nie uzyskali w tym okresie przychodów z działalności gospodarczej;
3) rozpoczęli prowadzenie działalności gospodarczej w roku podatkowym.
2a. Przez analogiczny okres poprzedniego roku podatkowego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się analogiczny okres rozliczeniowy albo rok podatkowy przypadający w okresie od 2019 r. do roku bezpośrednio poprzedzającego rok podatkowy.
3. Przez średnie przychody, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się kwotę stanowiącą iloraz przychodów, uzyskanych w poprzednim roku podatkowym i liczby miesięcy, w których była prowadzona działalność gospodarcza w tym roku.
4. Do przychodów uzyskanych w poprzednim roku podatkowym, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 3, zalicza się również przychody zmarłego przedsiębiorcy.